Platforma switching ndikon në sjelljen e indeve të buta peri-implantare

Nga Arianna Bianchi, Lara Figini

Aktualisht, përmbushja e pritshmërive estetike të pacientëve është një nga detyrat më sfiduese të implantologjisë dentare, pasi kohët e fundit, fokusi është zhvendosur në rezultatet estetike afatgjata, veçanërisht për implantet e vendosura në zonën e përparme. Prandaj, një implant që nuk integrohet në mënyrë të përsosur në zgavrën e gojës së pacientit nga pikëpamja estetike, nuk mund të konsiderohet më i kënaqshëm. Sigurisht, pozicioni i implantit, si dhe sasia dhe cilësia e indeve të forta dhe të buta dhe përshtatja e tyre me kalimin e kohës janë faktorë që ndikojnë në rezultatin estetik të rehabilitimit të implantit. Shkaqet e mundshme të dështimeve estetike të implanteve mund të jenë:

- Faktorët anatomikë, të tillë si mangësitë e kockave horizontale ose vertikale

- Faktorët jatrogjenë, si dhe zgjedhja ose vendosja e gabuar e implantit.

Në thelb, rezultati estetik i një proteze të mbështetur nga implantet, duket se është i lidhur ngushtë me lartësinë vestibulare të indeve të forta dhe të buta. Resorbimi i kockës së kreshtës mund të shkaktojë kolaps të indeve të buta dhe të ndikojë negativisht në estetikën e elementeve implanto-protetike. Vlerësimet radiologjike dhe histologjike tregojnë një rënie konstante me kalimin e kohës në nivelin e kockës peri-implantare që nga momenti i vendosjes së implantit. Një sasi e caktuar e resorbimit të kockës peri-implantare vazhdon të konsiderohet fiziologjike (jo > 1 mm në vitin e parë dhe jo > 0.2 mm në vit, pas vitit të parë).

Ndër faktorët që mund të ndikojnë në resorbimin e kockës peri-implantare, ka një rëndësi të veçantë mikromorfologjia dhe makromorfologjia e implantit në nivelin e qafës, karakteristikat e lidhjes protetike dhe e ashtuquajtura "platforma switching".

"Platforma switching" konsiston në përdorimin e një abutmenti me diametër të vogël duke e vendosur atë në një implant me diametër më të gjerë.

Në këtë mënyrë, krijohet një shkallë midis pjesës më koronale të implantit dhe pjesës fillestare të abutmentit protetik, duke lejuar kështu përqendrimin e infiltratit inflamator mbi platformën e implantit dhe jo anash, duke reduktuar kështu rimodelimin e kockës peri-implantare.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Autorët e këtij studimi klinik, të botuar në Journal of Clinical Medicine, pyetën veten nëse sjellja e indeve të buta mund të ishte gjithashtu e ndryshme midis implanteve të platformës swiching dhe implanteve "tradicionale".

Në studim u regjistruan gjithsej 90 pacientë (ndërmjet tetorit 2011 dhe marsit 2014), të ndarë në mënyrë rastësore në subjekte të cilëve iu vendosën implante të platformës swiching dhe implante jo të platformës swiching.

Të përshtatshëm për studimin u konsideruan të gjithë pacientët me një ose më shumë nivele pa dhëmbë si maksilare, ashtu edhe mandibulare. Nga ana tjetër, pacientët me higjienë të dobët orale, ata që abuzonin me alkoolin ose drogën, ata që i ishin nënshtruar radioterapisë në zonën e kokës dhe qafës, ose që ishin nënshtruar së fundi kimioterapisë, si dhe pacientet shtatzëna nuk u bënë pjesë e studimit.

Protokolli i studimit parashikonte vendosjen e implanteve "2-fazore". Prandaj, pas shërimit në gjendje të zhytur, parashikohej zbulimi i implantit dhe vendosja e një vide të shërimit.

Pas kalimit të periudhës së indikuar për shërim, filloi protokolli protetik i cili parashikonte ekzekutimin e një gjurme të parë në alginat për krijimin e një marëseve individuale të gjurmës dhe më pas, një gjurmë e dytë, e kryer me teknikën pick-up, me polieter.
Më pas u bë një kurorë e përkohshme në rezinë, e cila më pas u hoq (pas 3 muajsh) dhe u zëvendësua, pas marrjes së një gjurme të re, me një kurorë metalo-qeramike.

Pas dorëzimit të produktit protetik përfundimtar, u kontrollua prania e mukozës së keratinizuar dhe u vlerësua lartësia e kurorës protetike (TH) përmes përdorimit të një sonde parodontale UNC.
Matja u përsërit në 1, 2 dhe 3 vjet nga momenti i vendosjes së kurorës protetike përfundimtare.

Rezultatet

U vu re se, veçanërisht në vitin e dytë, kishte një ndryshim i dukshëm midis dy grupeve.
Në fakt, grupi me implante të platformës switching pësoi një fenomen zvarritjeje, ndërsa grupi tjetër pësoi një recesion të indeve të buta.

Implantet e platformës switching, në fakt, duket se lehtësojnë formimin e një unaze të indit lidhor rreth shpatullës së implanteve, duke krijuar një ind lidhor më të trashë që mund të garantojë mbrojtje më të madhe të kockës përreth dhe një reduktim të rimodelimit të kockave në drejtim apikal.

Konkluzionet

Autorët arritën në përfundimin se prania e platformës switching është gjithashtu e favorshme për mirëmbajtjen e indeve të buta peri-implantare. Megjithatë, nevojiten studime të mëtejshme, me ndjekje më të gjatë, për të verifikuar këtë konfirmim.

Implikimet klinike

Duke pasur parasysh nevojat estetike gjithnjë e në rritje të pacientit edhe në fushën e implanteve, ky koncept i platformës switching do të ndihmojë implantologun të arrijë jo vetëm funksionalitetin, por edhe estetikën për një kohë të gjatë, duke pasur parasysh se indet e buta interproksimale duhet të monitorohen gjithmonë në protokollet e ardhshme.

Për më shumë informacion:

Farronato D, Manfredini M, Farronato M, Pasini PM, Orsina AA, Lops D. Behavior of soft tissue around platform-switched implants and non-platform-switched implants: a comparative three-year clinical study. J Clin Med 2021;30(13):2955.