Shartimet indore autogjene kundrejt indeve sintetike, biomateriale alogjene ose ksenogjene

Nga Lara Figini

Ashtu si në fushat e tjera të mjekësisë, edhe në stomatologji transplantet e indeve autogjene, në dekadat e fundit, kanë nisur të shoqërohen apo edhe të zëvendësohen me përdorimin e indeve sintetike, biomateriale alogjene ose ksenogjene.

Në periodontologji, studiuesit dhe mjekët kanë testuar një numër alternativash për shartimin tradicional të gomës për të rritur ose parandaluar humbjen e indeve të buta.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim rastësor split-mouth, të botuar në Journal of Periodontology në gusht 2021, autorët hetuan nëse vendosja e matricës kolagjenike ksenogjene (CMX) është po aq efektive sa shartimi i lirë i gengivës (FGG) në parandalimin e recesioneve të mëtejshme pas vestibuloplastikës.
Në këtë studim ekzaminues, u analizuan 30 subjekte me zona të pamjaftueshme të indeve të keratinizuara (<2 mm) në të paktën dy dhëmbë të çiftuar.

U bë një prerje kurore në kreshtën e margjinës së lirë gengivare e cila shtrihej në cep të vijës së dhëmbëve ngjitur. Matrica CMX u pozicionua sa më e madhe që të ishte e mundur (apiko-koronale) për të kompensuar recesionin, ndërsa FGG ishte 4 mm e gjerë. Çdo fije muskulore u hoq dhe, atje ku ishte e mundur, prerjet horizontale me trashësi të plotë u bënë pikërisht në nivelin e planifikuar të pozicionimit të transplantit të indeve të buta, duke ndarë periostumin dhe duke u siguruar që nuk kishte tension muskulor.

U tregua kujdes që të mos shtrydhej ose të shtyhej struktura e matricës CMX, e cila u vendos e thatë (jo e lagur paraprakisht) në mënyrë që të mund të thithë gjak. Të dy CMX dhe FGG u qepën me 5.0 qepje të absorbueshme në rajonet papilare në fytyrat mesiale dhe distale të dhëmbit.
Pika përfundimtare e efikasitetit të studimit u konsiderua të ishte gjerësia e indit të keratinizuar (KTw). Parandalimi i recesioneve (Rec), histopatologjia e mukozës së rigjeneruar dhe të dhënat e raportuara nga pacientët (PRO) në lidhje me dhimbjen dhe kënaqësinë personale u ekzaminuan gjithashtu.

Rezultate

23 nga 30 pacientët origjinalë në studim ishin në dispozicion për 6 deri në 8 vjet pas operacionit. Në parandalimin e recesioneve të mëtejshme gengivale (Rec) CMX nuk ishte inferiore ndaj FGG (ΔRec = -0.07 ± 1.26 mm për CMX dhe -0.17 ± 0.78 mm për FGG, P = 0.710).
Nuk u regjistrua asnjë ndërlikim ose rezultat negativ dhe vlerësimi histologjik tregoi formimin normal të gengivës të keratinizuar për të dyja terapitë. Struktura e indeve dhe përputhja e ngjyrave me indet vendase përreth ishin dukshëm më të mira për grupin CMX. Pacientët preferuan trajtimin që përfshin përdorimin e matricës CMX mbi terapinë FGG.

Konkluzione

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se vendosja e një cipë CMX duket të jetë një alternativë e vlefshme për shartimet gengivale pa FGG edhe pas 6 vitesh trajtim.

Nivelet e recesionit u mbajtën në mënyrë të barabartë në të dy terapitë, por në grupin CMX u arrit një estetikë më përmirësuar, me homogjenitet më të mirë me indet përreth, dhe pacientët u treguan se ishin më mirënjohës për zëvendësuesin e shartimit për heqjen e transplantit autogjen.

Implikimet klinike

Duke marrë parasysh efikasitetin dhe rezultatet e raportuara nga pacienti, vendosja e membranës CMX duket të jetë premtuese si një alternativë për shartimin e gengivës, duke kërkuar më pak kohë operacioni, duke siguruar rezultate të ngjashme klinike, duke gjeneruar ind mukozal të keratinizuar histologjikisht ekuivalent me një korrespondencë më të mirë estetike. Me indet amtare, duke shkaktuar më pak dhimbje dhe fitimi i kënaqësisë së pacientit.

Për më shumë informacion:

McGuire MK, Scheyer ET, Lipton DI, Gunsolley JC. Randomized, controlled, clinical trial to evaluate a xenogeneic collagen matrix as an alternative to free gingival grafting for oral soft tissue augmentation: a 6- to 8-year follow-up. J Periodontol agosto 2021;92:1088-95.