Shtyllat implantare është më mirë të mos lëvizen dhe roli i mukozës së keratinizuar

Konsiderimet e prof. Marco Esposito mbi studimin italian të publikuar në Clinical Trials në Dentistry me titull: The impact of repeated abutment changes on peri-implant tissue stability: Five-year post-loading results from a multicentre randomised controlled trial

Nga Marco Esposito

Shtylla e tretë e evidencës shkencore të prof. Marco Esposito i është dedikuar një çështjeje që gjykohet si e vogël: A është më mirë që kur pozicionohet shtylla implantare të mos hiqet më, për të mos shqetësuar ngjitjen mukozale? Në të njëjtin studim, të publikuar në revistën e re të kërkimit shkencor të EDRA Clinical Trials in Dentistry është kërkuar që të vlerësohet edhe roli i vendosjes së menjëhershme dhe që të kuptohet roli i mukozës së keratinizuar mbi rezultatet pas 5 vitesh nga vendosja.
"Argumenti i fundit është vërtetë më stimulues," - rrëfen prof. Esposito.

Në vijim janë disa nga indikacionet e tij.
Ky studim i randomizuar i kontrolluar multicentrik krahason rezultatet klinike të shtyllave implantare të pozicionuara në vendosjen implantare dhe që nuk janë hequr më kurrë (40 pacientë i janë nënshtruar vendosjes së menjëhershme) me shtyllat që janë hequr të paktën 3 herë (40 pacientë i janë nënshtruar vendosjes së mëvonshme). Është vlerësuar edhe nëse prania e të paktën 2 mm mukozë të keratinizuar lidhet me një humbje më të madhe kockore peri-implantare dhe recesionet vestibulare të indeve të buta.
Pacientët janë ndjekur për 5 vite pas vendosjes protetike fillestare. Asnjë implant nuk është humbur në grupin ku shtylla nuk është hequr kurrë, ndërsa në grupin tjetër janë humbur 5 implante në 3 pacietë kur shtylla është hequr të paktën 3 herë, edhe pse diferenca nuk është statistikisht e konsiderueshme. Nuk ka pasur diferenca ndërmjet dy grupeve për komplikacione, recesione dhe kënaqje të pacientëve. Edhe rezultati estetik total nuk ka treguar diferenca të konsiderueshme, me përjashtimin e vetëm të një profili më të mirë të indeve të buta përreth shtyllave që nuk janë hequr kurrë. Është observuar një humbje me rëndësi mesatare e kockës peri-implantare me pak a shumë 0.4 mm kur shtyllat janë hequr të paktën 3 herë. Në fund, nuk është observuar ndonjë diferencë e konsiderueshme në termat e humbjes kockore peri-implantare dhe e recesioneve ndërmjet implanteve të rrethuar nga më pak se 2 mm ose më shumë se 2 mm mukozë e keratinizuar.

Si t'i interpretojmë këto informacione?
Besoj se rezultatet mund të interpretohen në këtë mënyrë:
Sa më pak që të shqetësohet ngjitja peri-implantare aq më mirë është, por nëse duhet bërë, është mirë të kryhet pa shumë probleme sepse një diferencë mesatare e humbjes kockore më e ulët se 0.4 mm për 5 vite nga momenti i vendosjes nuk është gjithmonë e rëndësishme. Vendosja e menjëhershme jo-okluzale e implanteve të futur me torque më të madhe se 35 Ncm nuk duket se paraqet risqe të veçanta. Së fundi nuk duket se ka ndonjë lidhje ndërmjet pranisë së më pak se 2 mm mukozë e keratinizuar dhe një risku më të madh të humbjes peri-implantare e të recesionit të indeve të buta.

Çfarë mund të ofrojë industria dhe kërkimi klinik?
Edhe njëherë do të ishte e nevojshme një saktësi më e madhe nga ana e sponsorit komercial që ka vendosur të mos mbështesë grumbullimin e të dhënave për 7 deri në 10 vite, siç është vendosur fillimisht. Vetëm me follow up më të gjatë do të kishim qenë ndoshta në gjendje që t'i jepnim përgjigjet më të besueshme mbi periudhat e gjata, që është ajo që na intereson më shumë. Për më tepër duhen më shumë studime serioze dhe të kryera mirë për të kuptuar më mirë rolin efektiv të mukozës së keratinizuar përreth implanteve dentare.

Në kujdesin e: Prof. Marco Esposito

Për më shumë informacione:
D'Avenia F, Bressan E, Grusovin MG, Neumann K, Sbricoli L, Luongo G, Piombino P, Buti J, Esposito M. The impact of repeated abutment changes on peri-implant tissue stability: Five-year post-loading results from a multicentre randomised controlled trial. Clinical Trials in Dentistry 2020;2:27-46.

Përktheu: Valbona Spahia