A është e nevojshme që të fotoaktivizohet sistemi adeziv në procedurën e cementimit të fasetave?

Nga Lorenzo Breschi

Kërkesa në rritje për buzëqeshje të bukura dhe në harmoni ka shtuar përdorimin e fasetave në qeramikë. Këto restaurime estetike, që thuhet se janë minimalisht invazive në termat e përgatitjes së dhëmbit, kanë ende nevojë për protokolle të standardizuar kur bëhet fjalë për cementimin.
Është vënë re se procedurat e cementimit janë thelbësore për suksesin e restaurimeve në qeramikë: cementi rezinoz kontribuon në cilësinë estetike përfundimtare të restaurimit dhe përmirëson vetitë mekanike të fasetave.
Përdorimi i sistemeve adezive së bashku me cementet rezinoze të fotopolimerizueshme është standardi i artë për cementimin e fasetave në qeramikë sepse promovon ritensionin dhe rezistencën ndaj frakturës dhe përmirëson qëndrueshmërinë e ngjyrës. Në fakt mjekët kanë shumë dyshime mbi protokollin më të mirë të polimerizimit për procedurën e cementimit adeziv, sepse asnjë punim shkencor nuk përmbush plotësisht kërkesat klinike të përditshme.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Studimi i kryer nga Strazzi-Sahyon et al. nga Università di Stato di San Paolo, i publikuar në International Journal of Prosthodontics, ka studiuar nevojën për fotoaktivizmin e sistemit adeziv në brendësi të fasetave në qeramikë përpara procedurës së cementimit dhe ka vlerësuar qëndrueshmërinë e ngjyrës, mikrofortësinë dhe modulin elastik të ndërfaqes adezive të aktivizuar me llamba polimerizuese poly-wave dhe single-wave.
Autorët kanë prodhuar një total prej 44 fasetash në qeramikë në disilikat litiumi (7,0 mm × 8,0 mm × 0,6 mm) që janë cementuar në mënyrë adezive me smaltin dhe janë ndarë në katër grupe eksperimentale (n = 11 secili grup) në bazë të llojit të njësisë së fotopolimerizimit (Radii-Cal [singlewave] ose Valo [polywave]) dhe modaliteti i aktivizimit të sistemit adeziv (me ose pa fotoaktivizim të mëparshëm).
Për eksperimentin janë përdorur dy sisteme: adezivi Tetric N-Bond edhe cementi rezinoz Variolink Veneer.
Autorët pra kanë përdorur një spektrofotometër për të vlerësuar qëndrueshmërinë e ngjyrës përpara dhe pas plakjes artificiale të përshpejtuar me UVB për 252, 504 dhe 756 orë (n = 8 kampione për secilin grup). Në fund, është përdorur një tester nanofortësi nën një ngarkesë prej 1000 μN për të vlerësuar mikrofortësinë dhe modulin elastik (n = 3 kampione për secilin grup).

Rezultate
Duke marrë në konsideratë analizat statistikore të të dhënave të grumbulluara, autorët kanë zbuluar se kur kryhej aktivizimi parandalues i sistemit adeziv, njësi të ndryshme të fotopolimerizimit dhe periudha të plakjes nuk kishin diferenca të konsiderueshme mbi qëndrueshmërinë e ngjyrës ose mbi vetitë mekanike të cementit rezinoz (P> .05), me përjashtim të grupit të polimerizuar me Radii-Cal pas 756 orësh, ku mos kryerja e fotoaktivizimit parandalues ka treguar një ndryshim të ngjyrës inferiore në krahasim me fotoaktivizimin parandalues (P = .0285).
Pa një aktivizim parandalues të adezivit, llamba poly-wave Valo ka promovuar vlera më të larta të mikrofortësisë dhe modulit elastik në sistemin adeziv (P <.05). Nuk është gjetur asnjë diferencë statistikisht e rëndësishme ndërmjet njësive të fotopolimerizimit në të njëjtat kushte eksperimentale apo ndërmjet periudhave të ndryshme të plakjes (P> .05).
Për një periudhë analizash prej 756 orësh, mos aktivizimi parandalues i adezivit ka paraqitur një ndryshim të ngjyrës inferiore në krahasim me fotoaktivizimin e mëparshëm të sistemit adeziv kur është përdorur njësia e fotopolimerizimit me një valë.

Konkluzione
Në bazë të metodologjisë së përdorur dhe të rezultateve të arritura nga autorët mund të dalim në përfundimin se në përgjithësi, njësitë e fotopolimerizimit single-wave ose poly-wave nuk kanë promovuar ndonjë diferencë në qëndrueshmërinë e ngjyrës ose në vetitë mekanike të ndërfaqes adezive. Polimerizimi parandalues i një sistemi adeziv në brendësi të fasetave në qeramikë nuk është i nevojshëm për rezultatin final.

Për më shumë informacione:
Strazzi-Sahyon HB, Chimanski A, Yoshimura HN, Dos Santos PH. Is it necessary to photoactivate the adhesive system inside ceramic laminate veneers in a luting procedure? Int J Prosthodont 2019 Nov/Dec;32(6):533-540.

Përktheu: Valbona Spahia