Fusha magnetike dhe qëndrueshmëria implantare: të dhënat nga një studim i fundit inovativ

Nga Lara Figini

Në implantologji një nga faktorët kyçë që ndikon osteointegrimin përfundimtar është qëndrueshmëria primare e implantit. Ekziston një evidencë shkencore që qoftë sasia qoftë cilësia e indeve në kontakt me ndërfaqen implantare janë thelbësore për qëndrueshmërinë primare të implantit dhe të suksesit apo komfortit të implanteve me vendosje të menjëhershme.
Së fundmi është propozuar një metodë alternative e bazuar në fushën elektromagnetike me pulsim (PEMF) që duket se kontribuon në shtimin e rigjenerimit të indit kockor në një gamë të gjerë të zonave klinike.
Në stomatologji stimulimi me PEMF mund të përbëjë një teknikë të re të çmuar për të inkurajuar formimin kockor përreth implanteve dentare, duke shtuar masën kockore. Kjo mund të ndihmojë në reduktimin e kohës së osteointegrimit dhe të lejojë pacientët që të vendosin implantet përpara kohe.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim, të publikuar në Materials në prill 2020, autorët kanë ekzaminuar efektin e aplikimit në një fushë magnetike me pulsim (PEMF) mbi qëndrueshmërinë implantare.
Një total prej 19 individësh (40 implante në total) janë seleksionuar për studim dhe janë ndarë në mënyrë rastësore në grupin PEMF ose në grupin e kontrollit. Tek individët e grupit PEMF është vendosur një pajisje elektromagnetike shumë e vogël e aktivizuar (MED), ndërsa grupi i kontrolli ka pasur vetëm vidat e shërimit.
Qëndrueshmëria e implanteve është vlerësuar me analizën e frekuencës së rezonancës (RFA) për të llogaritur herësin e qëndrueshmërisë implantare (ISQ). Të dhënat nëpërmjet RFA janë regjistruar si në vijim: menjëherë pas ndërhyrjes implantare, pas 2, 4, 6, 8 dhe 12 javësh. Analiza radiografike është kryer në kohën bazë 6 dhe 12 javë pas vendosjes së implantit. Sasia e citokinave proinflamatore është analizuar dhe vlerësuar në likidin krevikular peri-implantare (PICF).

Rezultate
Grupi PEMF ka prezantuar vlerat mesatare të ISQ-së më të larta në krahasim me grupin e kontrollit. Në periudhën e qëndrueshmërisë primare (2 javët e para) grupi MED ka treguar një shtim të qëndrueshmërisë me 6,8%, në krahasim me një zvogëlim të 7,6% të grupit të kontrollit që lidhet me kohën bazë.
Një shtim kompleksiv i qëndrueshmërisë me 13% është gjetur në grupin e trajtuar me
MED (p = 0,02); në të kundërt qëndrueshmëria kompleksive në grupin e kontrollit është zvogëluar me 2% (p = 0,008). Përqendrimi i TNF gjatë 4 javëve të para ka rezultuar më i ulët sesa te grupi i trajtuar me MED.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në konkluzionin se metodika alternative që përdor një fushë magnetike me pulsim e gjeneruar nga një pajisje elektromagnetike e vogël e aktivizuar mund të konsiderohet si një mënyrë e re për të stimuluar qëndrueshmërinë e implanteve gjatë periudhës së shërimit.

Implikime klinike
Në bazë të rezultateve të këtij studimi, kjo metodikë alternative mund të merret në konsideratë gjatë projektimit dhe implementimit të protokolleve të implanteve me vendosje të menjëhershme dhe të parakohshme. Janë rekomanduar studime të tjera kohorti dhe në një shkallë më të madhe, me një periudhë më të gjatë follow up - i.

Për më shumë informacione:
Nayak BP, Dolkart O, Satwalekar P, Kumar YP, Chandrasekar A, Fromovich O, Yakobson E, Barak S, Dayube U, Shibli JA. Effect of the pulsed electromagnetic field (PEMF) on dental implants stability: a randomized controlled clinical trial. Materials Apr 3 2020;13(7):1667.

Përktheu: Valbona Spahia