Acidi hialuronik në periodontologji: një studim eksperimental ka hetuar efikasitetin në pjesët e infektuar pas ekstraktimit

Nga Lara Figini

Objektivi përfundimtar i trajtimit periodontal është ai i shërimit të patologjisë dhe rikthimi i një periodontium-i të shëndetshëm. Megjithatë, përballë një prognoze të dobët me shkatërrim të madh kockor ekstraktimi i dhëmbit bëhet i pashmangshëm.

Trajtimet periodontale të propozuara janë të ndryshme për të rigjeneruar kockën në pjesët me periodontit ndërmjet të cilave është përdorimi i proteinës morfogjenike-2 (BMP-2). Kjo e fundit është një faktor në rritje që paraqitet me efekte osteoinduktive dhe është konsideruar një alternativë e vlefshme në graftin kockor, e miratuar nga Administrata për Ushqimin dhe Barnat (FDA).

Megjithatë, mund të llogariten efekte të ndryshme anësore klinike të BMP-2, ndërmjet të cilave: inflamacioni post-operativ, ënjtja, formimi i kockës ektopike, adipogjeneza e papërshtatshme dhe tumorigjeneza.

Një propozim i fundit është përdorimi i acidit hialuronik, që ka veti të ndryshme të dobishme në rigjenerimin periodontal: higroskopi të lartë, veti viskoelastike dhe mbushjeje hapësire, efekt bakteriostatik kundër periodontopatogjenëve, anti-edemë, antioksidantë, plotësisht biokompatibël dhe jo-imunogjenike.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim eksperimental, të publikuar në Journal of Periodontology në prill 2019, autorët kanë vlerësuar efektin që mund të ketë aplikimi i acidit hialuronik në shërimin e xhepave të infektuar post-ekstraktiv në lidhje me aplikimin e proteinës morfogjenetike humane-2 rikombinante (rhBMP-2).

Autorët kanë marrë molarin e tretë dhe të katërt mandibular të gjashtë qenve langua të cilëve i janë hequr rrënjët distale. Më pas, janë induktuar në ngarkesë të rrënjëve të mbetura meziale të lezioneve periodontale.

Pas 4 muajsh, rrënjët meziale janë ekstraktuar dhe pjesët post-ekstraktive janë ndarë rastësisht në një nga katër grupet e mëposhtme:
• Grupi 1, grupi i kontrollit;
• Grupit 2, aplikimi i sfungjerit të kolagjenit të riabsorbueshëm (ACS: mbajtës);
• Grupi 3, aplikimi i xhelit të acidit hialuronik (HA) me 1% + ACS;
• Grupi 4, aplikimi i rhBMP-2 + ACS.

Pas 3 muajsh është kryer te qentë tomografia e kompjuterizuar dhe analiza histologjike për të vlerësuar rezultatet.

Rezultate
Pas periudhës së induktimit të lezionit (4 muaj) është observuar komunikimi ndërmjet lezionit periodontal dhe lezionit periapikal endodontik në të gjitha rrënjët.

Një rritje e dukshme e kockës alveolare është observuar në grupet 3 dhe 4, por densiteti i kockës që formohet nuk ishte i ndryshëm në mënyrë të konsiderueshme ndërmjet grupeve.

Në pjesën kreshtale, mineralizimi dhe shprehja e osteokalcinës kanë rezultuar më të larta në grupet 3 dhe 4 në krahasim me grupet 1 dhe 2.

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim eksperimental in vitro, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge qoftë in vitro qoftë klinike in vivo te njeriu, mund të dalim në përfundimin se trajtimi me HA mund të promovojë formimin e kockës dhe të përmirësojë normën e shërimit në mënyrë të ngjashme me rhBMP-2 në pjesët kockore esktraktive të infektuara.

Implikime klinike
Nëse rezultatet klinike konfirmojnë të dhënat e marra in vitro te kafshët, acidi hialuronik me vetitë e tij të shumta mund të gjejë një përdorim të gjerë edhe në periodontologji dhe kirurgji orale.

Për më tepër:
Kim JJ, Ben Amara H, Park JC, Kim S, Kim TI, Seol YJ, Lee YM1, Ku Y, Rhyu IC, Koo KT. Biomodification of compromised extraction sockets using hyaluronic acid and rhBMP-2: an experimental study in dogs. J Periodontol 2019 Apr;90(4):416-24.

Përktheu: Valbona Spahia