Rehabilitimi i edentulive parciale me 3 elemente mungues

Cila është zgjidhja më e mirë me implantet?

Nga Lara Figini

Në zonat pjesërisht edentule implantologjia tashmë është një sukses afatgjatë i vendosur gjerësisht, por që ka rezultuar e influencuar nga faktorët operativo-vartës që kanë të bëjnë kryesisht me zgjidhjen terapeutike kirurgjikale dhe qasjen protetike më të përshtatshme.

Ndërmjet këtyre faktorëve që kushtëzojnë zgjedhjen protetike renditet edhe vendimi i profesionistit nëse do të përdorë një protezë të përbërë nga kurora të splintuara ose nga kurora të pasplintuara (të ndara mes tyre).

Kurorat e splintuara priren që të shpërndajnë forcat okluzale në mënyrë të barabartë mbi implante, duke çuar në një fillim më të shpeshtë të komplikacioneve protetike dhe një deformim të reduktuar në nivel të kockës perimplantare.

Një faktor tjetër përcaktues është numri i implanteve që kërkohen për të rehabilituar një zonë pjesërisht edentule, pra nëse është më mirë të rifitohet çdo dhëmb i humbur me një implant respektiv apo të shfrytëzohet një urë protetike mbi implante.
Edhe kosto është një faktor që nuk duhet anashkaluar.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim të publikuar në Clinical Oral Implantology Research në prill 2019, autorët kanë krahasuar normat e mbijetesës, suksesit, përqindjet e komplikacioneve protetike, incidencën e perimplantitit dhe kostot e tre opsioneve të ndryshme klinike të marra në konsideratë në rehabilitimin e një zone edentule me 3 njësi në sektorët posteriorë maksilarë ose madibularë.

Në këtë studim retrospektiv janë përfshirë pacientë të rehabilituar sipas njërës nga metodat e mëposhtme:
• rehabilitimi i sektorëve me tre elemente që mungojnë me tre kurora metalo-qeramikë të pasplintuara mbi tre implante (NSC);
• rehabilitimi i sektorëve posteriorë me tre elemente që mungojnë me tre kurora metalo-qeramikë të splintuar (SC);
• rehabilitimi i sektorëve posteriorë me tre elemente që mungojnë me tre kurora metalo-qeramikë në ura që mbështetet në dy implante (ISB).

Janë analizuar dhe regjistruar mbijetesa e implanteve, norma e suksesit dhe të gjitha komplikacionet biologjike dhe protetike. Kosto që lidhet me secilin nga opsionet e trajtimit është vlerësuar në analizën krahasuese.

Rezultate
145 pacientë (40 NSC, 52 SC dhe 53 në ISB) dhe 382 implante në nivel kockor (120 NSC, 156 SC dhe 106 ISB) janë përfshirë në studim me një follow-up mesatarisht 76,2 muaj.

Përqindja e suksesit total ka rezultuar më e lartë në grupin ISB. Normat e mbijetesës së implanteve kanë qenë 92,5% në NSC, 100% në ISB dhe 88,5% në SC, me një diferencë të konsiderueshme të zbuluar ndërmjet grupit ISB dhe grupit SC (p=0,01).

Në 9,9% të implanteve është hasur perimplatiti (PI) (16,7% në grupin SC; 7,5% në grupin NSC; 2,8% në grupin ISB).

Pacientët që kanë paraqitur komplikacione protetike kanë rezultuar në mënyrë të konsiderueshme më të shumtë në grupin NSC (32,5%) në krahasim me grupin ISB (13,2%) dhe në grupin SC (15,4%).

Kosto totale për pacientin në grupin ISB ka rezultuar në mënyrë të konsiderueshme më e ulët në krahasim me dy grupet e tjera NSC dhe SC (p<0,001)

Konkluzione
Nga të dhënat e nxjerra nga ky studim, që në fakt duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të nxjerrim përfundimin se zgjedhja terapeutike e bazuar në një urë me tre kurora të mbështetura në 2 implante duket se është zgjidhja terapeutike afatgjatë më ideale, ndërmjet trajtimeve hetuese në këtë punim, në rehabilitimin e një zone edentule me 3 elemente që mungojnë.

Implikime klinike
Në fushën e implantologjisë, sidomos në rastet e edentulisë parciale me më shumë elemente, shpesh zgjidhja terapeutike varet nga kosto totale e llojit të rehabilitimit të propozuar nga stomatologu, element që nuk mund të anashkalohet.

Me kosto më të ulëta zgjidhja terapeutike e bazuar në një urë me tre kurora të mbështetura nga 2 implante ofron të njëjtin sukses në krahasim me atë të vendosjes së 3 implanteve.

Për më tepër:
Ravidà A, Tattan M, Askar H, Barootchi S, Tavelli L, Wang HL. Comparison of three different types of implant-supported fixed dental prostheses: a long-term retrospective study of clinical outcomes and cost-effectiveness. Clin Oral Implants Res 2019 Apr;30(4):295-305.

Përktheu: Valbona Spahia