Qëndrueshmëria e shërimit periodontal të molarit të dytë në anën distale pas coronectomy të molarit të tretë

Nga Elisabetta Vignudelli

Coronectomy është sot një opsion kirurgjikal i vlefshëm për trajtimin e molarëve të tretë në risk dëmtimi neurologjik.
Shumë aspekte të kësaj teknike janë hetuar dhe krahasuar me ekstraksionin klasik.

Një aspekt që mbetet ende për t'u analizuar është qëndrueshmëria afatmesme e ngjitjes periodontale distale në molarin e dytë pas coronectomy të molarit të tretë.

Së fundmi kemi publikuar një studim perspektiv që merrej me hetimin e shërimit periodontal të molarit të dytë 9 muaj pas procedurës kirurgjikale.

Në këtë studim të publikuar në shkurt 2019 në Journal of Oral and Maxillofacial Surgery - propozojmë follow-up për 3 vjet të studimit të mëparshëm për të parë qëndrueshmërinë e periodontium 36 muaj nga kirurgjia.

Materiale dhe metoda
Ky studim perspektiv ka përfshirë 30 pacientë të trajtuar me coronectomy në Repartin e kirurgjisë orale dhe maksilo-faciale në Universitetin e Bolonjës që paraqisnin 34 molarë të tretë mandibularë në risk për dëmtim neurologjik.

Shërimi periodontal për 36 muaj nga kirurgjia është vlerësuar në termat e hetimit periodontal (PPD), distancës nga kreshta marginale e molarit të dytë dhe thellësisë së defektit kockor (MC-BOD) dhe distancës ndërmjet bashkimit smalt-cement të molarit të dytë dhe thellësisë së defektit kockor (CEJ-BOD).

Masat janë zbuluar në 3 pika (DB, M, DL) të sipërfaqes distale të molarit të dytë me ndihmën e një maskerine kirurgjikale. Pjesa DB është përdorur si njësi statistikore.

Testi i Wilcoxon dhe i Kendall janë përdorur për të vlerësuar ndryshimet dhe rëndësia statistikore është fiksuar në 0,05.

Rezultate
27 pacientë (7 meshkuj dhe 20 femra) me moshë mesatare 28±7 vjeç për një total prej 30 molarësh të tretë në risk dëmtimi neurologjik kanë plotësuar follow-up prej 36 muajsh.

Nga 30 molarë të trajtuar me coronectomy, 16 ishin dhëmbë të retinuar dhe 14 pjesërisht të retinuar, 13 ishin në retinim vertikal dhe 17 në retinim horizontal. Për 36 muaj PPD ishte me 4±1,25 mm; nuk janë gjetur diferenca të rëndësishme për një ndryshueshmëri të tillë ndërmjet 9 dhe 36 muaj. Distanca ndërmjet kreshtës marginale të molarit të dytë dhe thellësisë së defektit kockor (MC-BOD) për 36 muaj ishte 7±2 mm ndërsa distanca ndërmjet bashkimit smalt-cement të molarit të dytë dhe thellësisë së defektit kockor (CEJ-BOD) ishte 0±1 mm.

Për të dy variablat janë regjistruar reduktime të konsiderueshme ndërmjet 9 dhe 36 muajsh (P= .001 dhe P= .002, respektivisht).

Konkluzione
Pas ndërhyrjes së coronectomy është regjistruar një shërim progresiv i periodontium në anën distale të molarit të dytë, me rikthimin në një kuadër fiziologjik për 9 dhe 36 muaj nga procedura kirurgjikale.

Studime të mëtejshme me një kampion më të gjerë janë të nevojshme për të konfirmuar këto rezultate.

Për më tepër:
Vignudelli E, Monaco G, Gatto MRA, Costi T, Marchetti C, Corinaldesi G. Stability of Periodontal Healing Distal to the Mandibular Second Molar After Third Molar Coronectomy: A 3-Year Follow-Up Study. JOMS 2019;77(2):254-61.

Përktheu: Valbona Spahia