Implantologjia në sektorët estetikë

Kritere për një pozicionim adekuat

Nga Figini Lara

Rehabilitimi implantar në zonën estetike përfaqëson një sfidë të madhe pasi mjeku duhet të garantojë integrimin kockor dhe ndihet i detyruar që të kënaqë pritshmëritë dhe kërkesat estetike të pacientit në kohën më të shkurtër të mundshme.

Të shumtë janë faktorët që ndikojnë në rezultatin e rehabilitimit por dy janë kryesorët:

• cilësia dhe sasia kockore
• cilësia dhe sasia e indeve të buta që rrethojnë njësinë e implantit të parashikuar

Në vitet e fundit një suport optimal për planifikimin implantar është përfaqësuar nga kirurgjia e drejtuar e kompjuterizuar, që lejon - përveç planifikimit në detaj futjen e implantit - dhe stampimin stereolitografik dhe tredimensional me guida kirurgjikale për të lehtësuar futjen implantare në pozicionin më të përshtatshëm.

Falë këtyre teknikave rehabilitimi implantar ofron mënyra të trajtimit më të parashikueshme dhe shkallë mbijetese më të mirë, siç është raportuar nga studime të ndryshme të literaturës.

Tipologjia e kërkimit dhe mënyra e analizimit
Në një studim të publikuar në Parodontology 2000 të qershorit 2018, diskutohen alternativat e ndryshme të pozicionimit të implanteve në zonën estetike, në veçanti:

• kohët e pozicionimit të implantit, procedurat e mundshme rigjeneruese, rritja skeletore
• pozicioni korrekt tredimensional i fiksimit në brendësi të zonës premolare
• rastet e dhëmbëve të shumtë që mungojnë në zonën estetike me rehabilitimin me dhëmbë tek, me urë ose krah (cantilever)
• rastet e pozicionimit të implanteve në njësitë e infektuara
• ndikimi i morfologjisë së abatment dhe i kurorave të pozicionuara në implante

Konkluzione
Në bazë të eksperiencës klinike të autorëve janë nxjerrë konkluzionet e mëposhtme:

• pozicionimi i menjëhershëm i implantit mund të jetë një procedurë suksesi për sa i përket estetikës por e dedikuar, prandaj kërkon një ekip ekspert
• pozicionimi i menjëhershëm i implantit rezulton të jetë më pak traumatik për pacientin pasi është parashikuar një numër më i vogël pasazhesh kirurgjikale. Për këtë pacientët përgjithësisht kanë tendencën që të preferojnë këtë lloj qasje klinike për sa i përket cilësisë së jetës
• faza diagnostikuese është me rëndësi maksimale. Kështu duhen hetuar dhe analizuar në detaj jo vetëm mungesat e mundshme kockore dhe të indeve të buta rrethuese por dhe rritja skeletore, parametrat dentare dhe indet e buta dhe morfologjia e rrënjëve ngjitur me zonën pa dhëmbë
• implantologjia me ngarkesë të menjëhershme post ekstraksion është e realizueshme dhe në njësitë e infektuara
• pozicioni korrekt duhet të ndjekë udhëzimet e pranuara gjerësisht por morfologjia e abatment ka një rol të rëndësishëm rreth pozicionit vestibular dhe palatal të implantit
• aksi i gjatë i implantit, duke synuar anën incizale të restaurimit të ardhshëm është pozicioni më i përshtatshëm kur përdoret një abatment pa shpatull dhe lejon një morfologji të kurorës së mbivendosur me një kontur gingival të ngjashëm me dhëmbin natyral
• përdorimi i një abatment pa shpatull na jep më shumë hapësirë për rritjen e indeve të buta në krahasim me abatment tradicionalë me kufij me shpatull.

Për më tepër:
Testori T, Weinstein T, Scutellà F, Wang H-L, Zucchelli G. Implant placement in the esthetic area: criteria for positioning single and multiple implants. Periodontology 2000, 2018;77:176-96.

Përktheu: Erjola Taga