Implantologjia pas radioterapisë dhe kimioterapisë për kancerin oral

Cila është përqindja e suksesit në kohë?

Nga Figini Lara

Megjithëse rehabilitimi protetik implantar ka përfitime të qarta rreth cilësisë së jetës së pacientit, nuk është një trajtim sistematik i përdorur shpesh tek individët onkologjikë.

Prania e përsëritjeve të kancerit oral më shumë se dy vjet pas trajtimit të vetë patologjisë, është më pak se 5%, prandaj duket e arsyeshme që të kryejmë trajtimet implantare të rehabilitimit vetëm kur pacienti ka kaluar këtë periudhë kritike me risk të lartë. Pas një periudhe kohe duhet të vlerësohen me kujdes kushtet sistemike të pacientit para se t'i nënshtrohet ndërhyrjeve të implantologjisë që presupozojnë një proces të integrimit kockor.

Gjithashtu duhet vlerësuar dhe motivimi i pacientit në fjalë për sa i përket nënshtrimit të një ndërhyrje kirurgjikale të implantologjisë dhe duhet të mbajë në kushte të mira "shëndetin" e implanteve endokockore me një higjienë orale të kujdesshme dhe konstante në kushtet e shtëpisë.

Por cilat përqindje të suksesit mund të kenë implantet tek individët që kanë pësuar trajtime si radioterapia dhe kimioterapia për tumorin oral?

Tipologjia e kërkimit dhe mënyra e analizimit
Në një studim retrospektiv të publikuar në Journal of Clinical and Experimental Dentistry të qershorit 2018, analizohen disa pacientë të rehabilituar me implante endokockor pas trajtimit për kancerin oral midis vitit 1991 dhe 2011 me follow-up 5 vjet. Janë përfshirë në studim pacientët me neoplazi malinje të drejtuar në Njësinë e rehabilitimit protetik oral dhe maksilo-facial të Spitalin universitar Virgen del Rocío (Siviglia, Spanjë) për rehabilitimin implantar dhe me kontrolle në distancë deri në një periudhë prej 5 vitesh.

Kriteret e përjashtimit kanë qenë pacientët e rehabilituar më parë me proteza implantare, pacientët për të cilët rehabilitimi implantar nuk këshillohej dhe individët ku nuk ishte e mundur që të përftonim informacionet e nevojshme për këtë studim. Mosha, seksi, zakoni i duhanpirjes, prania e patologjisë orale, lloji i trajtimit i përftuar për kancerin oral, edentuli, cilësia e kockës dhe lloji i rehabilitimit protetik, janë të dhënat e vërejtura dhe të regjistruara.

Programi SPSS është përdorur për analizën statistikore të variablave të hetuara; chi-square test është kryer për të studiuar shkallën e mbijetesës së implanteve të pozicionuar në marrëdhënie me variablat e tjera të regjistruara.

Rezultate
17 pacientë janë analizuar në këtë studim pasi janë trajtuar për kancerin oral dhe janë rehabilituar me proteza implantare me një total prej 106 implantesh të pozicionuar. 32% e pacientëve rezultonte pjesërisht pa dhëmbë (4) dhe 68,2% ishte plotësisht pa dhëmbë (13). Në 5 vite distancë është vërejtur një shkallë e mbijetesës të implanteve me 87,7%.
Në nofullën e sipërme shkalla e mbijetesës ka rezultuar të jetë 79,2% dhe në mandibul 93,7% (p=0,03). 91 implante janë vendosur në njësitë kockore natyrale të pacientëve (85,8%), ndërsa vetëm 15 janë futur në kockën me graft (14,2%).

Në kockën e marrësit natyral janë regjistruar 9 implante të dështuara (90,1% nga shkalla implantare e mbijetesës), ndërsa në kockën e marrësit me graft janë regjistruar 4 implante të dështuar (shkalla e mbijetesës implantare prej 73,3%) (p=0.08).

Konkluzione
Nga të dhënat e përftuara në këtë studim mund të konstatojmë se shkalla e mbijetesës së implantologjisë së kryer në pacientë të trajtuar më parë për kancerin oral me radioterapi dhe kimioterapi është e lartë, me vlera inferiore të regjistruara për implantet e futur në kockën me graft dhe në kockën e nofullës.

Implikime klinike
Për shkak të përmasave të limituara të kampionit, rezultatet e kësaj pune kanë nevojë për studime të mëtejshme prospektike me afat të gjatë që të krahasohen, për të vlerësuar gjithashtu marrëdhënien midis dozave të radioterapisë dhe kohës së kërkuar për pozicionimin e implantit, protokollin protetik të përdorur dhe llojin e implantit të përdorur.

Për më tepër:
Flores-Ruiz R, Castellanos-Cosano L, Serrera-Figallo MA, Cano-Díaz E, Torres-Lagares D, Gutiérrez-Pérez JL. Implant survival in patients with oral cancer: a 5-year follow-up. J Clin Exp Dent 2018 Jun 1;10(6):e603-9.

Përktheu: Erjola Taga