Implante zigomatike juksta-sinusal. Aspekte klinike dhe ligjore (Pjesa II)

Prof. Andrea Edoardo Bianchi

Konkluzione

Rehabilitimi me implante zigomatike është një opsion terapeutik efikas dhe i parashikueshëm por nuk mungojnë komplikimet; prandaj duhet të jetë i rezervuar vetëm për rastet e përzgjedhura me atrofi maksilare ekstreme.

Duke qenë se kemi të bëjmë me ndërhyrje që përfshijnë njësi anatomike ngjitur me struktura veçanërisht delikate (gropa pterigo-maksilare, gropa infratemporale dhe orbita), duhet të praktikohen nga mjekë me eksperiencë të madhe kirurgjikale me implante konvencionale dhe që kanë marrë dhe një formim adekuat specifik; gjithashtu duhet të suportohen nga produkte adekuate nga ana teknologjike.

Pavarësisht se teknika juksta-sinusale, siç citohet, nuk ndryshon fiziologjinë e drenazhit ciliar sinusal në ndryshim nga teknikat e propozuara më parë nga Branemark dhe bashkëpunëtorët, sinusopatia kronike duhet sidoqoftë të trajtohet me një kirurgji funksionale të sinuseve paranazale, para apo ndonjëherë dhe njëkohësisht me ndërhyrjen implantologjike kur është e pranishme.

Është gjithashtu e mbarë që profesionistët që merren me rehabilitim implantoprotetik në një kuptim të gjerë duhet të njohin dhe metodikën e përshkruar; por në të njëjtën kohë është e nevojshme që të njëjtët, duke pasur këtë teknikë kirurgjiko-protetike ndër opsionet terapeutike, ndjekin më parë një proces të të kuptuarit teoriko-praktik që të mund të propozojnë dhe ndjekin, kur udhëzohet, procedurën specifike. Për këtë qëllim dhe për të shmangur një përhapje të tepërt të trajnimeve me një cilësi gjithmonë e më shumë të vështirë për t'u kontrolluar, shpresohet që ambientet institucionale dedikuar trajnimit të bëhen pjesë rigoroze.

Për ta përmbyllur, duhet akoma të nënvizojmë se për momentin nuk duhet konsideruar as korrekte as etike që të zgjedhim si opsion të parë rehabilitimin me implante zigomatike në rastet e atrofisë kockore të korrigjueshme me metodika rikonstruktive tradicionale, në të cilat pacienti kërkon që të shkurtohen kohët protetike ndoshta duke dëshiruar një ngarkesë të menjëhershme.

Aspekte odontologjike - forenzike
Nga pikëpamja mjeko ligjore/odontologjike-forenzike mund të afirmojmë se teknika e ilustruar duke dëshmuar klinikisht një besueshmëri të mirë dhe udhëzime specifike terapeutike mund të futet në bagazhin standard të formimit në implantologji dhe mund të kryhet/përdoret me kushtin që:

• Shoqatat shkencore kompetente të sektorit duhet të kujdesen që të përcaktojnë udhëzime/rekomandime për menaxhimin e rasteve, gjithashtu duke udhëzuar, ose duke bërë një literaturë të posaçme mbi këtë temë, cilat janë udhëzimet/kufizimet për kryerjen e vetë metodës; në veçanti duhet saktësuar se implantet me ankorim zigomatik, propozuar me teknikën e implanteve zigomatike juksta-kockore duhet të konsiderohen zgjedhja sekondare me teknika tashmë të vlefshme (tradicionale) dhe ku kushtet anatomike e lejojnë.
• Si pasojë e pikës së mësipërme duhet të konsiderohet oportune një fazë specifike para trajtimit (për më tepër e parashikuar si e detyrueshme nga ana ligjore): në përfundim të fazës diagnostikuese/vlerësuese preliminare, duhet të vijojmë me informimin e pacientit mbi alternativat terapeutike dhe në rastin e vlerësimit për të praktikuar teknikën me implante zigomatike, bëhet ilustrimi i vetë metodës, me qëllim që të përftohet një miratim i vlefshëm për kurën; për t'u shpresuar në fazën informative është përdorimi i një guide të dokumentuar edhe me imazhe ose dhe realizimi i një moduli me miratim specifik. I kujtojmë kolegëve se forma të tilla duhet të realizohen në mënyra "të kuptueshme" për pacientin, duhet të përmbajnë hapësira për ekspozimin e elementeve specifike të rastit në trajtim, duhet të jenë gjithmonë të plotësuara në mënyrën e duhur, në rast të kundërt ka penalizim, apelim dhe/ose kundërshtim të tyre.
• Praktika e implantologjisë zigomatike me teknikën juksta-sinusale nga ana e mjekut kirurg ose e stomatologut, për sa i përket teknikës së përzgjedhjes, parashikon kështu një formim specifik që duhet të jetë i dokumentueshëm (në fushën e demonstrimit potencial të vetë kompetencave specifike); gjithashtu mundësia për të demonstruar dhe siguruar një rrjedhë adekuate diagnostikuese preliminare, një informacion adekuat për pacientin, një miratim të tijin eksplicit ndaj kurave, informacioni preliminar rreth komplikimeve të mundshme, marrëdhënia pas ndërhyrjes në një periudhë adekuate të follow-up-it dhe me qëllimin për të verifikuar apo njohur një fillim eventual të komplikimeve (parashikuar në njësinë e informacionit por jo të parashikueshme) janë akte jo vetëm të këshilluara, por që duhen.

Për fazën pas kurimit vlejnë rregullat e sjelljes së mirë, në përgjithësi që duhen aplikuar në fushën stomatologjike, ose ruajtja e dokumentacionit për të paktën 10 vjet (nga përfundimi i raportit të fundit të kurave); në rastin e kërkesës së dokumentacionit të rastit nga ana e pacientit nënvizohet dorëzimi i kopjes me faturë për sa i është dhënë në mënyrë analitike pacientit; përveç ikonografisë specifike, për dokumentimin e rastit duhet plotësuar një ditar klinik që përmban shumën e të gjitha informacioneve të rastit, i cili në rast konflikti do të rezultojë insturmenti/manuali i udhëzimit ndaj vlerësimit të rastit.

Të gjitha këto në këtë njësi nuk janë konsideruar dhe vlejnë rregullat e përgjithshme të profesionit; gjithashtu duke konsideruar se teknika e implantologjisë zigomatike juksta-sinusale i përket si metodikës, si kirurgjisë orale (me prejardhje Odontostomatologjike) që për kirurgun maksilo-facial (me prejardhje mjekësore) ndërhyn në një zonë klinike që mund të parashikojë si në përzgjedhjen e rastit si në menaxhimin e komplikimeve, interesa që i përkasin specialieteteve si ORL, Onkologji, Stomatologji protetike etj., është gjithmonë për t'u shpresuar një qasje multidisiplinore.

Nën kujdesin e: Prof. Andera Edoardo Bianchi; President, Instituti Stomatologjik Italian

Përktheu: Erjola Taga